Saturday, June 2, 2012



I am currently reading a book which attempts to explain why it is so difficult to remove poverty. I thought that reasoning given there can be extended to the current topic " We all understand the importance of shibir & still contribute so little to it. Why?"

Book takes an example of a poor person who can save enough in a year to pay for his  son's school fees. However what happens in real life is he postpones his savings to "tomorrow" & spends money on frivolous things like snacks for his son or monthly cable TV subscription. Result is that at the end of year his son is unable to continue in the school.

Authors say that there are two reasons for this behavior ; first is what they call "time inconsistency" i.e. human mind gives more value to today's easy & simple pleasures as compared to what "might" be available in future. This is clearly applicable to most of us. While we understand that shibir is important, today's small inconveniences in attending shibir or some engagements appear to have exaggerated importance in our mind as compared to benefits of shibir which are far more important, but are in "future". I think only way to face this is to be aware of such an effect & keep on asking ourselves all the time if we are sacrificing future happiness for today's enjoyment.

Second reason authors say why people behave like this is because the benefits are vague in mind & are not clearly spelled out. Thus in the above example that poor person may not be fully aware of what exactly would school do for his child. Similarly, may be we need to understand more clearly what exactly shibir is giving us & our children. If we make our own list of benefits of shibir maybe we will realise, how important it is & now little we are contributing towards its functioning.


3 comments:

  1. गोष्ट आवडली. त्याचा तू जोडलेला शिबीराशी जोडलेला संबधही बरोबर आहे. फक्त शांतपणे बसून शिबीराचा फायदा काय याचा विचार आपण करत नाही. विचार करण्याचा आळस हे एक कारण आहे असं मला वाटतं.

    ReplyDelete
  2. मी हा ब्लॉग वाचून बराच वेळ विचारात गेले की खरच असे आहे का की "वेळ नाही" किवा आजच्या काही कमी महत्वाच्या गोष्टी मागे आपण जास्त वेळ वाया घलावातोय। मग मला असे जाणवले की गोष्टींचे जे प्रिओरितिसतिओन आपण करतो त्या कारणाने बऱ्याच वेळा गोंधळ होतो। घरातल्या गोष्टी तरी आपल्या हातात असतात पण जेव्हा आपण घराबाहेर पडतो तेव्हा खुपदा दुसरयाच्या प्रमाणे गोष्टीना प्राधान्ये मिळते। पण एक गोष्ट नक्की असते की जर आपण शिबिरात जेव्हा आपण मीटिंग्स ऐकतो मग घरी चर्चा करतो तेव्हा एक नविन जाणीवेचा भाग आपल्या मनात निर्माण होतो। मला वाटते की तो भाग जर असाच जागा ठेवला आणि मग पुढच्या प्रतेक गोष्टी करताना मग त्या मुलांच्या संदर्भात असो व़ा आपल्या वैयक्तिक आणि मग आपण त्या जाणिवेच्या मनाने विचार केला तर आपले prioritisation पण long term gaining वर आपण करतो।
    कधी कधी आपल्या कडून चूका घडतात तेव्हा आपण सहज पणे मागे सरकतो किवा परत पुढे येण्यास कचरतो। मला वाटते उलट अशा घटनाच आपल्याला मदद करतात आपल्या वागण्यात असलेल्या चूका समजुन घेउन तो बदल घडून आणायचा आणि मग अशाने आपल्या वागण्यात ही बरेच सातत्य आणता येते।

    आपले विचार तुम्ही सांगा जर यावर वेगळ काही मत असेल तर।

    मेघना।

    ReplyDelete
  3. Hello, Please read first word as "Prioritisation" by mistake it picked some marathi word.

    Thanks.

    Meghana

    ReplyDelete